تربت امام حسین علیه السلام به راستی اکسیر اعظم است.

شفای سرطانی با عنایت امام حسین علیه السلام

1) در حدود 25 سال پیش مادر دامادم مبتلا به سرطان خون شد.

قبلاً خواهرش مبتلا شده و در طول 7 سال درگذشته بود.

ایشان با مشاهده ی آن آثار، احتمال داده بود که سرطان باشد و لذا از پزشک پرسیده بود که آیا این بیماری من «لوپوس» نمی باشد؟

او خیال کرده بود که بیمارش خود پزشک است و بیماری اش را می داند، گفته بود: آری.

لوپوس نوعی سرطان خون است که سرانجام منتهی به مرگ می شود و در آن لحظات آخر، همه ی مویرگ های بدن پاره می شود، خون زیادی از طریق حلق دفع می شود و در کمتر از پنج دقیقه بیمار جان می سپارد.

پس از آگاهی بیمار از نوع بیماری خود، در کمتر از یک سال به آخر خط رسید، همه ی موهای سرش ریخت، دیگر حاضر نبود کسی به عیادتش برود.

ص: 41

در تهران بستری شد و هر روز به پایان خط نزدیک تر می شد.

روز آخر شعبان بود، فرزندش عازم تبلیغ بود، آژانسی فرا خوانده، بار سفر بست و عازم تهران شد که از مادرش عیادت کرده، سپس برای تبلیغ به کرج برود.

در لحظه ی حرکت یادم آمد که در منزل، تربت حضرت سیدالشهداء داریم، مقداری از آنرا در کاغذ پیچیده به ایشان تقدیم کردم و گفتم:

مادر حتماً باوضو باشد، شما نیز باوضو باشید، تخت مادر را به طرف قبله قرار دهید، به حضرت سیدالشهداء علیه السلام توسّل کنید، در آن لحظاتی که حاضران در

اطاق بیمارستان حال گریه و تضرّع دارند، این کاغذ را باز کنید، به تلاوت سوره مبارکه ی قدر مشغول شوید، تربت را در لیوان با آب ممزوج کرده، به ایشان بدهید و در تمام این مدّت تلاوت سوره قدر را ادامه دهید.

ایشان وقتی به اطاق بیمارستان می رسد که مادر به آخر خط رسیده، طشتی در برابرش بوده و خون از حلقومش به طشت سرازیر بوده است.

ایشان با توجّه به تجربه اش در مورد خاله اش متوجّه شده که کمتر از پنج دقیقه به ارتحال مادر مانده است.

با عجله کاغذ را پاره کرده، تربت را به گلوی مادر می ریزد.

در همان لحظه خون قطع می شود، حال بیمار به سرعت بهبود می یابد و چند روز بعد از بیمارستان مرخّص می شود، موهای ریخته از نو رویش پیدا می کند و سلامتی خود را باز می یابد.

اینک در حدود 25 سال از آن واقعه می گذرد، ایشان امور منزل را شخصاً اداره می کند و هیچ نشانی از آن بیماری در وجودش احساس نمی شود.

این مورد از عنایات امام حسین علیه السلام برای نگارنده و خانواده محسوس و ملموس بود و بیش از صدها مورد دیگر که از دیگران شنیده باشیم، در تعمیق اعتقاد به جایگاه رفیع سالار شهیدان موءثّرتر می باشد.

تربت امام حسین علیه السلام به راستی اکسیر اعظم است.